اتو
اتو یکی از مهم ترین و پرکاربرد ترین وسایل لوازم خانگی مورد استفاده قرار گرفته شده در خانه است که به وسیله این دستگاه یعنی اتو میتوان انواع مختلف از البسه و پارچه ها را پس از شستشو و خشک شدن کامل آن ها برای اتو و صاف کردن استفاده میشود
شرحی از اتو
اتو یکی از مهم ترین و پرکاربرد ترین وسایل لوازم خانگی مورد استفاده قرار گرفته شده در خانه است که به وسیله این دستگاه یعنی اتو میتوان انواع مختلف از البسه و پارچه ها را پس از شستشو و خشک شدن کامل آن ها برای اتو و صاف کردن استفاده میشود .
اتو کردن لباس ها به ویژه لباسهایی که بیشتر دوستشان دارید یا آنهایی که گرانقیمت هستند، یکی از کارهایی است که ممکن است کمی برای شما دلهرهآور باشد، اما همه چیز آنقدرها هم در مورد اتو کشیدن لباسهای مختلف و پارچههای متفاوت پیچیده نیست.
برای اتو کردن مناسب و خوب به 3 مورد مهم باید توجه داشت :
میز اتو مناسب
اتو بخار با کفی تمیز
اسپری آب
ساخت و کار اتو
اتو کردن استفاده از یک ابزار گرم برای حذف چین و چروک از پارچه است.
گرمایش معمولا با دمای 180 تا 220 درجه سانتیگراد بسته به نوع پارچه انجام می شود.
اتمام کار اتو با از بین بردن پیوند بین مولکول های پلیمری طولانی مدت در الیاف مواد شروع میشود ، آنها خنک هستند، فیبرها با وزن آهن مرتفع می شوند و سرد می شوند.
برخی از پارچه ها مانند پنبه نیاز به اضافه کردن آب برای از بین بردن پیندهای بین مولکولی نیز دارد .
بسیاری از پارچه های مدرن (که در اواسط قرن بیستم یا بعد از آن توسعه یافته اند) به اتو نمودن در دمای بالا نیازی ندارد (پلی استر مقاوم در برابر چین و چروک با پنبه)
در اتو کردن از انرژی گرمایی، انرژی شیمیایی، انرژی الکتریکی و انرژی مکانیکی استفاده می کند.
اتو کشی و صاف نمودن انواع مختلف البسه بیشتر برای بهتر جلوه کردن لباس مورد استفاده قرار میگیرد ولی باید به این نکته هم توجه داشت که به خاطر بالا بودن دمای قسمت کفی اتو انواع مختلف باکتری های روی لباس کشته میشود که به بهداشت البسه هم به مراتب کمک میکند .
پس میتوان نتیجه گرفت که اتو نمودن دستمال های جیبی و دستمال های آشپزخانه هم به بهداشت کمک میکند .
تاریخچه اتو
اولین شناخت برای استفاده از فلز گرم برای لباس ، فلز آهن است که شناخته شده است و چین رخ داده است.
اتو الکتریکی در سال 1882 توسط Henry W. Sely اختراع شد. سلیلی "اتو الکتریکی" خود را در 6 ژوئن 1882 اختراع کرد.
واژه شناسی اتو
واژه اتو از حدود قرن دهم هجری به بعد در انواع مختلف از آثار شعر و نثر فارسی به کار رفته و برخی دیگر اصل آن را فارسی و برخی از زبان روسی دانستهاند. ولی در اصل اتو یک واژه ترکی است ( در زبان ترکی استانبولی : utu ) که به معنای شعله ور شدن میباشد .
مشخصات فنی اتو
در ابتدا اتو ها بیشتر از جنس فلزی و آهنی ساخته میشدند و از حرارت ایجاد شده توسط زغال ریخته شده در داخل مخزن اتو ، قسمت کفی اتو داغ شده و آماده اتو کردن میشد.
در این شرایط تولید ، چند عیب وجود داشت که میتوان به چند مورد اشاره کرد .
به خاطر جنس فلزی بدنه اتو های زغالی ، وزن اتو بالا بود همچنین زغال ریخته شده باعث داغ شدن تمامی بدنه اتو میشد و احتمال آسیب بوجود می آمد.
همچنین دماع کفی اتو غیر قابل تغییر بوده که باعث خراب کردن انواع مختلف پارچه میشد .
رفته رفته جنس بدنه اتو ها از جنس پلاستیک تولید شد که باعث کم شدن وزن اتو و عایق بودن بدنه میشود .
از المنت های برقی هم برای تولید گرمای بهتر و قابل تنظیم برای انواع مختلف البسه از جنس های گوناگون نوع پارچه که از آسیب دیدن پارچه جلوگیری میشود استفاده میگردد.
در قسمت کفی هم به جای استفاده از آهن ، ابتدا از سرامیک و بعد ها از جنس استیم گلاید مورد استفاده قرار گرفت .
این آلیاژ مورد استفاده قرار گرفته شده در کفی اتو باعث بهتر از بین بردن چروک ها و نشکن شدن کفی میگردد.
بر روی اتوها آب پاچ هم برای بهتر صاف نمودن پارچه ها قرار داده شد که انقلابی در صنعت اتو بود .
رفته رفته از بخار هم به منظور سریع تر شدن فرایند اتو کردن استفاده گردید .
امروزه اتوهایی به همراه یک مخزن جدا برای بالا بردن حجم بخار تولید شده برای اتو کردن های طولانی مدت مورد استفاده قرار میگیرد .
شیمی در اتوکشی
هنگامی که پارچه گرم می شود ، مولکول ها به راحتی منهدم می شوند. در مورد الیاف پنبه ، که مشتقات سلولز و گروه های هیدروکسیل که از زنجیره های پلیمری سلولز عبور می کنند در دمای بالا اصلاح می شوند و پس از خنک کردن ماده ، تا حدودی ثابت می شوند.
در لباس های دارای چروک دائمی ، عوامل شیمیایی مانند دی متیل اتیلن اوره به عنوان عامل های متقابل افزودنی اضافه می شوند.
میز اتو
میز و یا تخته اتو، یک میز کوچک، قابل حمل، قابل انعطاف با سطح مقاوم در برابر حرارت است و بعضی از تخته های تجاری به یک عنصر گرمایش و پدال مخصوص متصل می شوند.
در تاریخ 15 فوریه 1858، W. Vandenburg و J. Harvey میز اتویی برای بهتر اتو شدن آستین و قسمت پاها اختراع شد .
میز اتو برای اولین بار در سال 1875 توسط جان برادر Porter در کانادا در سال 1875 ثبت شد.
این اختراع همچنین شامل یک صفحه پرسی قابل جابجایی است که برای آستین استفاده می شود.
در سال 1892، سارا بوئی اختراعی را در ایالات متحده برای بهبود تخته اتو
ثبت کرد که اجازه می دهد تا برای اتو کردن با کیفیت بهتر برای آستین پیراهن مورد استفاده قرار گیرد .
اندازه میز اتو
سایز
|
اینچ
|
سانتیمتر
|
A
|
43*12
|
110*30
|
B
|
49*15
|
124*38
|
C
|
49*18
|
124*45
|
D
|
53*18
|
135*45
|
E
|
53*19
|
135*49
|
دماهای مخصوص برای انواع مختلف پارچه
نایلون 6.6 : 135 درجه سانتی گراد
لیکرا / اسپاندکس : 135 درجه سانتی گراد
آکریل : 135 درجه سانتی گراد
استات : 143 درجه سانتی گراد
ابریشم : 148 درجه سانتی گراد
ابریشم : 148 درجه سانتی گراد
پلی استر : 148 درجه سانتی گراد
پشم : 148 درجه سانتی گراد
ویسکوز : 190 درجه سانتی گراد
پنبه ای و نخی : 204 درجه سانتی گراد
تریاستات : 200 درجه سانتی گراد
کتان 230 درجه سانتی گراد
برای مشاهده و خرید انواع اتو اینجا کلیک کنید .